Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΥΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΟΥΛΟΧΑΡΤΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



ΠΥΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΟΥΛΟΧΑΡΤΑ


           Είναι σα να χτίζεις με  κόπο, υπομονή, επιμονή και προσοχή ένα πύργο από τραπουλόχαρτα και κάποια στιγμή να έρχεται κάποιος και να του δίνει μια σπρωξιά και αυτός μέσα σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα να καταρρέει!
            Αυτός ο πύργος που ΕΣΥ έχτιζες με τόσο πείσμα τόσο καιρό καταρρίπτεται σε χρόνο μηδέν από κάποιον που μπορεί να είναι απλά περαστικός από την «έκθεσή» σου! Και εντάξει να είναι στην αρχή του χτισίματός σου, εκεί το καταλαβαίνω, θυμώνεις αλλά συνεχίζεις να παλεύεις ξανά από την αρχή για το χτίσιμο του πύργου σου, όταν όμως εσύ τον έχεις μισοτελειώσει ή ακόμη χειρότερα τον έχεις ήδη τελειώσει και στέκεσαι απλώς να τον κοιτάς καμαρώνοντάς τον, τότε είναι ότι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί το να έρθει κάποιος, έστω και ακάλεστος (αυτό δεν έχει σημασία) και να του δώσει μια και να στα ρίξει όλα κάτω. Εκεί τι κάνεις;
            Μπορώ να φανταστώ σα πρώτη εικόνα στο μυαλό μου ότι δε γκρεμίζεται απλώς ο πύργος σου, γκρεμίζεται όλος σου ο κόσμος! Θυμώνεις, απελπίζεσαι, στεναχωριέσαι και ξεσπάς άσχημα σε οποιονδήποτε βρεθεί στο διάβα σου.
            Νομίζεις ότι δεν έχεις το κουράγιο να ξαναφτιάξεις το πύργο από την αρχή, νομίζεις ότι δε μπορείς να συνθέσεις ξανά το κομμάτια του, ότι δε θα βρεθεί κανένας να σε βοηθήσει…! Φοβάσαι, ντρέπεσαι γι΄αυτό που σου συνέβη αλλά ξέρεις ότι σε βάθος  χρόνου θα είναι όλα αυτά μια ανάμνηση για σένα, κακή αλλά ανάμνηση! Όμως δε σε νοιάζει το μέλλον, εσύ σκέφτεσαι το παρόν και τίποτα άλλο! Έχεις ανάγκη να δικαιολογηθείς γι’ αυτό που σου συμβαίνει, ζητάς εξηγήσεις αλλά φοβάσαι ότι δε θα πάρεις ποτέ τις σωστές!
             Το μυαλό σου έχει γεμίσει ένα σωρό ερωτήματα, άχρηστα στην ουσία, ένα σωρό ερωτήματα που μόνο κακό σου κάνουν. Όλα γύρω σου μοιάζουν σαν ένα κακό όνειρο, θες να ξυπνήσεις αλλά δε μπορείς γιατί είσαι ήδη ξύπνιος/ξύπνια……
            Χαλάρωσε δεν έγινε και τίποτα σημαντικό στην ουσία……! Γκρεμίστηκε ένας πύργος και; Είσαι σίγουρος/ σίγουρη ότι δε θα βρεθεί κανείς να σε βοηθήσει να τον ξαναχτίσεις από την αρχή; Πριν απαντήσεις κοίτα γύρω σου και είμαι σίγουρη ότι ξέρεις πως οι φίλοι σου, οι άνθρωποι που σε αγαπάνε θα έχουν ήδη ξεκινήσει να συνθέτουν τα κομμάτια του πύργου σου πριν εσύ προλάβεις καν να τους το ζητήσεις!
            Έχε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους γιατί κάποιες φορές ξέρουν το τι πρέπει να κάνουν πριν αυτό τους ζητηθεί και θα το κάνουν όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί θέλουν!!!
            Όσο για τον άνθρωπο ή τους ανθρώπους που σου γκρέμισαν το πύργο μην ανησυχείς! Ήξερες όταν τον παρουσίαζες στην «έκθεσή» σου ότι ήταν πολύ πιθανό να συμβεί κάτι τέτοιο… μη μου πεις ότι δεν ήξερες ότι τα ανθρώπινα λάθη υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν;
            Το ότι δεν ήσουν εσύ κατάλληλα προετοιμασμένος/ προετοιμασμένη είναι άλλου είδους ιστορία, το θέμα είναι πως σου έτυχε και αφού σου έτυχε με το να κάθεσαι να κλαις πάνω από σκόρπια στοιβαγμένα τραπουλόχαρτα ή σκόρπια στοιβαγμένα όνειρα αν θες, δε θα πετύχεις τίποτα με αυτό και το ξέρεις! Έτσι δεν είναι; Το ξέρεις!
            Τι κάθεσαι και τα κοιτάς λοιπόν; Πύργος ήταν και γκρεμίστηκε! Είχε πιθανότητες να συμβεί και το ήξερες! Συνέχισες να τον φτιάχνεις όμως και καλά έκανες το θέμα είναι τώρα τί θα κάνεις! Θα συνεχίσεις να κλαις κοιτάζοντάς τον; Αυτό θες πραγματικά; Να μείνεις αμέτοχος σε κατι που χρειάζεται τη συμμετοχή σου;

            Εγώ έχω μια καλύτερη ιδέα! Χτίσε έναν καινούργιο! Πιό όμορφο, πιό ψηλό, πιό λαμπερό και πιό γερό πύργο αυτή τη φορά! Το έχεις, έτσι δεν είναι; Εξάλλου αν γυρίσεις το κεφάλι σου θα δεις ότι τη νέα βάση του καινούργιου πύργου σου την έχουν ήδη βάλει οι άνθρωποι που σε αγαπάνε….
Πρέπει να  πας και εσύ όμως κοντά τους για να θέσεις τα σωστά θεμέλια! Αυτά σε χρειάζονται! Χωρίς εσένα οι φίλοι δε μπορούν να συνεχίσουν τη δουλειά τους…..
Έλα λοιπόν μη κάθεσαι άλλο! Προχώρα προς το μέρος τους και σκέψου το πώς θέλεις να είναι ο νέος σου πύργος! Ο δικός σου νέος πύργος!
Άρχισες ήδη να χαμογελάς ή μου φαίνεται…..;



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκάλοι". Η τέχνη του

Φθινόπωρο

    Τα μάτια σου για εμένα είναι, ένα μελαγχολικό φθινόπωρο που πασχίζει μέσα από πλημμύρες να αναγεννηθεί.   Η δική μου Εύκρατη Ζώνη  σε πολιορκεί θανάσιμα  και ως Φθινοπωρινή Ισημερία  έχει ορίσει τον ανέλπιστο εκείνο μήνα,  της συμφοράς.   Κανένα χειμερινό ηλιοστάσιο δεν μας παρέδωσε την "φλόγα", όσο κι αν την διεκδικήσαμε εμείς, θανάσιμα.   Όσο η μέρα μειώνεται, τόσο ο ήλιος της καρδιάς μου γεμίζει και όσο η θερμοκρασία της γης πέφτει, τόσο ανεβαίνει η ψυχική μου αναλγησία.   Σαν εποχή της συγκομιδής σε κουβαλάω μαζί μου και αποδομούμαι, σαν το σενάριο εκείνο, το πιο εφιαλτικό.   Τα φυλλοβόλα δέντρα θα χάσουν το φύλλωμα τους και τα αειθαλή θα παρακολουθούν θέλοντας να λάβουν μέρος στην μυσταγωγία της φύσης.    Πάντα θα ρέει μέσα μου, ο αμυντικός μηχανισμός της χλωροφύλλης.    Είναι που η δική μου ρίζα πηγάζει κατευθείαν από την καρδιά  -ως άλλη μία -  άσβηστη φλόγα.   Τα χρώματα και η αρμονία σου,  κάνουν την υφήλιο να μοιάζει  με έναν καφέ παράδεισο. Τον δικό μου Παράδει