Είναι σχεδόν βέβαιο πως πάντα οι άνθρωποι θα μας απογοητεύουν και θα μας εξοστρακίζουν σε μια ανόητη και εκ διαμέτρου, καλλιτεχνική εκφραστική πορεία.
Πάνω σε λάσπες, κτίζεις σπίτια και πάνω σε λερωμένες και βρώμικες συνειδήσεις, μπορείς να βγάλεις άνθη.
Ματωμένα άνθη.
Ποδοπατούμενα φύλλα μιας τυχάρπαστης γονικής στιγμής.
Μέριμνα ανόητων η απόδραση από ένα δωμάτια φυγής.
Εσκεμμένης φυγής, προκαταβολικής και ισόποσης.
Εκείνη είπε: πως ανυψώνει την ψυχή της ψηλά, κανείς και τίποτα, να μην την επισκιάσει...
Την επικροτώ και ανυψώνω..
~~ Ανύψωση - Κική Κωνσταντίνου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ