Πες μου κάτι αληθινό
"Σ' αγαπάω"
Υπόσχεση, όρκος, αιωνιότητα
Μέσα στα γνωστά παράλια, θα χτίσουμε ένα σπίτι
και ένα δρόμο
και ένα κήπο
Θα πάρουμε ποδήλατο
και έναν κύκνο
και ένα χαλασμένο ρολόι
Θα φυτέψουμε κρίνα,
πολλά κρίνα
και μηλιές,
αμέτρητες μηλιές
Θα προσκαλέσουμε κόσμο,
δυσνόητο κόσμο
Θα φιλοξενήσουμε ζώα,
άγρια ζώα
Θα καλλιεργήσουμε σίτο
και βαμβάκι
και βασιλικό
Θα γελάμε μαζί
Θα πονάμε μαζί
Θα εισχωρεί ο ένας στα βαθιά συναισθήματα του άλλου και θα μάχεται, ενάντια σε κάθε ατέρμονο μνημονικό.
Θα δημιουργήσουμε ένα μέλλον
Το δικό μας μέλλον
Και θα είναι με σίδερα και μπετό
Να σου πω κάτι αληθινό;
"Σ' αγαπάω"
Υπόσχεση, όρκος, αιωνιότητα
~~ Υπόσχεση, όρκος, αιωνιότητα - Κική Κωνσταντίνου
Εξαιρετικό ποίημα, Κική μου. Γλυκό, τρυφερό, ρομαντικό, ερωτικό. Γεμάτο όνειρα, αγάπη και εικόνες. Μπράβο, φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω η τελευταία ομολογία "Να σου πω κάτι αληθινό ; σ'αγαπάω" είναι όλη η πεμπτουσία της κατάληξης και του νοήματος ενός ακόμα όμορφου ποιήματός σου Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
Έχει μια θλίψη κική μου αυτή η υπόσχεση... Ξέρεις τι μου θύμησες; Και δεν σου κρύβω ότι βούρκωσα... Μου θύμησες το ηλικιωμένο ζευγάρι στην ταινία "Τα Κόκκινα Φανάρια"... που φτιάχνουν ένα σπιτάκι τόσο δα, τούβλο-τούβλο, για να στεγάσουν την αγάπη τους και δίνουν υποσχέσεις... "θα έχουμε λουλούδια... πολλά λουλούδια..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το "Θα" πάντα με πλήγωνε. Ίσως γιατί κρύβει εντός του το ανεκπλήρωτο.
Σε φιλώ... Πολύ μου αρέσει η πένα σου! Καλό Σαββατοκύριακο!