ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΆΡΗΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Φευγαλέες σκέψεις,
που έχουν κάτι να πουν, να κατανοήσουν.
Εξόριστα διαβατάρικα πουλιά, συνθέτουν μνήμες, μιας εθιμοτυπικής αλληγορίας.
Στο νου και στην καρδιά, υπάρχει πάντα λίγη αγάπη: ανεπίστρεπτη αγάπη, κατοχική κι αβέβαιη.

Το ψεύτικο σκηνικό, έγινε πρωταγωνιστής μιας αιολικής παράστασης, και τα δήθεν συναισθήματα, έγιναν προπατορικοί διαλέκτες ενός εκδιωγμένου Θεού.

Ρήτορες: αβέβαιοι και προπηλακισμένοι, μικροσκοπικοί φανοστάτες.
Μέρμηγκες: δουλικά, ισορροπημένης όψης και διαστροφής.

Κι όλα αυτά, για να κρύψω τον Διωγμό.
Όλα αυτά, για να καλύψω το νόημα, μιας τρυφερής φωτογραφίας.

Στην καρδιά και στο μυαλό, φυτρώνουν ζουζούνια. Εκατοντάδες, ανυπεράσπιστα, πληθωρικά ζουζούνια.

Κι όλα αυτά, επειδή αποφάσισα να γράψω τρυφερά.
Όλα αυτά, για όσους καταφεύγουν σε λανθασμένες σκέψεις.

Στην καρδιά και στο μυαλό, φωλιάζουν κάκτοι. Μεταλλικοί κάκτοι, μανιασμένοι και λεύτεροι.

Όλα αυτά, για όσους κάναν λάθη και τα αναζήτησαν.
Όλα αυτά, για ένα "μου λείπεις", σε κάθε σπασμωδικό φινάλε.

Στην καρδιά και στο μυαλό, ανθίσαν πάλι τα σαράκια. Αλησμόνητα και αείμνηστα σαράκια.

Όλα αυτά, γιατί ο Βασιλιάς αποκήρυξε τη Βασίλισσα και κυρίως, όλα αυτά γιατί ο "Άρης" είναι τόσο κοντά!

Και, σου άρεσε Αυτό Το Ποίημα;

~~ Πλανήτης Άρης - Κική Κωνσταντίνου