Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



Μελισσάνθη
Μελισσάνθη, μ' ακούς;
Απόκρυφη και γυμνή η αγάπη σου, σαν ένας αόμματος, με ενισχυμένη αίσθηση αφής.

Μελισσάνθη
Μελισσάνθη, μ' ακούς;
Στράγγισαν οι ήχοι μας και δεν πρόλαβα να σου αφιερώσω ένα ακόμη τραγούδι.
Ορκίζομαι, πως θα έμοιαζε με όρκο σιωπής..

Δεν πρόλαβα...
Δεν πρόλαβα...
Προδότης νιώθω!

Μελισσάνθη;
Μην τρέχεις, μην καρτερείς και κυρίως μην προσμένεις...
Είναι ανώφελη η ελπίδα, όταν κόψεις τα μαλλιά σου...
Σαν μία άυλη δύναμη, βαθιά καραδοκεί.

Μελισσάνθη
Μελισσάνθη, μ' ακούς;
Πικρίζει ακόμη το στόμα μου κι ας μ' έχεις ραντίσει με τα γλυκά "συνθετικά" σου.

Μελισσάνθη, πέθανε!
Σου αξίζει να σηκωθείς και να ξαναπερπατήσεις.

Βάδισε ξυπόλητη στα στενά που χορεύουν οι διαβάτες.
Χόρεψε ανώφελα στον αδιέξοδο δρόμο της υποταγής.
Παρακάλα την καταιγίδα, να γδάρει το δέρμα σου και επικαλέσου - μνήμη αληθή - που διώκει, κάθε διχασμένη δίκη.

Ομολόγησε Μελισσάνθη,
ομολόγησε!
Κατακρεουργημένη, γέννησες ελπίδες!
Γενναίες ελπίδες!

Θυμίαμα, ξίφος κι αδερφός!
Ακόμη ένας νεκρός αδερφός!

Μελισσάνθη;
Σώπασε!

Οι Δράκοι, μας ανακάλυψαν νωρίς!

 ~~ Μελισσάνθη - Κική Κωνσταντίνου

Για ένα όμορφο όνομα και μία ακόμη ομορφότερη φωτογραφία!
Καλό ΣΚ εκφραστικοί μου!
Labels:

Σχόλια

  1. JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS4 Ιανουαρίου 2019 στις 3:13 μ.μ.

    Περασα και απο εδω φιλη μου για να σου αφησω 2019 ευχες για τη Νεα χρονια Να εισαι παντα καλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Giannis Pit.4 Ιανουαρίου 2019 στις 5:59 μ.μ.

    Πολύ όμορφη η Μελισσάνθη Κική μου. Όπως κάθε σου ποίημα. Καλό γράψιμο και έμπνευση να ευχηθώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. DIMI5 Ιανουαρίου 2019 στις 6:52 π.μ.

    Υπεροχο ποίημα Κική μου!!
    Καλή χρονια σου εύχομαι!! Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. syros2js5 Ιανουαρίου 2019 στις 11:16 μ.μ.

    Και το όνομα είναι όμορφο και η φωτογραφία και το ποίημά σου!!
    Μπράβο, κούκλα μου! Έχεις χάρισμα!!!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά!
    Όμορφο Σαββατόβραδο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. DesTzav6 Ιανουαρίου 2019 στις 6:30 μ.μ.

    Κική καλή χρονιά σου εύχομαι με υγεία, αγάπη και πολλές ακόμη επιτυχίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...
8 σχόλια
Read more »

H Οδύσσεια ενός δοντιού και πολλά ακόμη

Δεν το πιστεύω πως επιτέλους μπορώ να κάνω αυτή την ανάρτηση... να γράφω για αυτή την Οδύσσεια και να τα έχω αφήσει όλα πίσω.  Πραγματικά αδυνατώ να το πιστέψω, είμαι όμως τόσο χαρούμενη για αυτό.  Η περιπέτειά μου ξεκίνησε μήνες πριν και τελειωμό δεν είχε... Φταίω κι εγώ βέβαια με τις όποιες αναβολές, δεν το αρνούμαι, τη μια οικονομικοί λόγοι (στο Θεό οι τιμές των οδοντιάτρων), την άλλοι προσωπικοί λόγοι, την άλλοι ψυχολογικοί (οι κυριότεροι). Καθότι άνθρωπος με φοβίες στους γιατρούς, στις ασθένειες, στις εξετάσεις και σε όλα τα συναφή, το απέφευγα και το απέφευγα ώσπου κάποια στιγμή δεν μπορούσα να το αποφύγω άλλο και αναγκαστικά οδηγήθηκα στον οδοντίατρο. Αφού πρώτα φτάσαμε στο αμήν, κοινώς περάσαμε πόνους και πόνους και φτάσαμε στο απροχώρητο, δηλαδή μας έσπασε το δοντάκι. Και μιλάμε για το πίσω δοντάκι, το μεγάλο, τον πρώτο γομφίο, κοινώς τον τραπεζίτη.  Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο και κουραστικό και ψυχοφθόρο είναι για μένα αυτό το θέμα με τους γιατρούς...
4 σχόλια
Read more »