Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ήρθες να μου πεις το Αντίο μα φοβάμαι να στο πω! Θα σε ανταμώσω!


 
" Καλπάζεις!
Είσαι πάνω στη «σοφία» σου και θέλεις να καλπάζεις.
Το βλέπω. Καλπάζεις!

Αυτή τη φορά σε βλέπω να τρέχεις περήφανος επάνω στο λευκό σου άλογο και να το διασκεδάζεις όσο άλλοτε!
Έχεις την ίδια χαρά όπως τότε που ήσουνα παιδί και δεν έβλεπα ότι καλπάζεις, το ένιωθα όμως, το ήξερα! Όπως εσύ!
Το λευκό των μαλλιών σου συναγωνίζεται το λευκό τρίχωμα του αλόγου σου και χαίρομαι που δείχνετε και οι δυο τόσο συμφιλιωμένοι με τον εαυτό σας και το περιβάλλον γύρω σας.
Χαίρομαι γιατί το χαμόγελο σου μαρτυράει επιτέλους ουσιαστική Γαλήνη!

Σε βλέπω να πλησιάζεις από μακριά και η φιγούρα σου μου είναι τόσο οικεία! Νιώθω αγαλλίαση να πλημμυρίζει και τη δική μου ψυχή!
Χαίρομαι που το σύννεφο που ακολουθεί συναγωνίζεται με τη σειρά του το βαμβακένιο λευκό των μαλλιών σου!
Πάνε οι καταιγίδες και οι βροντές!
Ένας ήλιος ζεστός είναι πλέον ο οδηγός σου!

Στέκεσαι στη μέση του λιβαδιού με το ηλιοκαμένο σύννεφο να φωτίζει το πρόσωπό σου που με κλειστά τα μάτια δείχνει να αναπολεί μια πορεία με πολλά σκαμπανεβάσματα και ποικίλες διαθέσεις!
Κι αυτά μαρτυράνε ζωή!

Το πρόσωπό σου έχει μια λάμψη μαγική!
Οι ρυτίδες των χειλιών σου μαρτυρούν συμφιλίωση!

Σε κοιτάζω και μου είσαι τόσο οικείος με κάποιον μικρό καουμπόι που είχα αντικρίσει σε αυτό εδώ το σημείο χρόνια πλέον μακριά!
Είσαι η γνώριμή μου παιδική φυσιογνωμία!

Το φαρδύ, σκούρο, καφέ παντελόνι ίδιο.
Το καρό κοκκινόμαυρο πουκάμισο ίδιο.
Η φαρδιά σκούρα ζώνη στη μέση ίδια.
Το δερμάτινο, μαύρο επίπεδο καπέλο ίδιο.
Το κόκκινο μαντίλι να στολίζει τον ανοιχτόχρωμο ρυτιδιασμένο λαιμό σου ίδιο.
Οι δερμάτινες, καφέ σου μπότες που ήταν όντως ανθεκτικές στη λάσπη και τη βροχή ίδιες!
Εκπέμπουν ακόμη έναν έντονο ήχο, δυναμισμό!
Μπορώ ακόμη να ακούω κάτι από τον σιδερένιο κρότο τους!
Δεν με τρομάζουν πλέον τα σπιρούνια τους.
Δε ξέρω γιατί! Αλλά συγκινούμαι!
Είσαι ίδιος μα και τόσο αλλιώτικος πια!

Καλπάζεις!
Είσαι πάνω στο δρόμο του γυρισμού και καλπάζεις!
Το ξέρω φίλε μου! Καλπάζεις!
Το βλέπω! Το νιώθω! Καλπάζεις!

Στέκεις εκεί, στο γνώριμο σημείο του λιβαδιού και καλπάζεις!
Είσαι εκεί με τον Κεραυνό και κάνεις τη στερνή σου βόλτα!

Συνειδητοποιημένος με τη ζωή! Έτοιμος για το μεγάλο φινάλε!

Κι είσαι τόσο νωχελικός!
Ήρεμος! Αγγελικά πλασμένος!
Αναπολείς, σκέφτεσαι και χαμογελάς στη θύμηση αγαπημένων στιγμών και προσώπων!

Καλπάζεις φίλε μου!
Το ξέρω καλπάζεις!

Ήρθες να μου πεις το Αντίο μα φοβάμαι να στο πω!
Θα σε ανταμώσω! "

~~ Καλπάζεις (απόσπασμα) - Τα Λάφυρα της Ψυχής μου

#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Οι_Φεγγίτες_της_Ζωής_μου
#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου

______

Ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ στην Alexandra Mouriopoulou για τις ατμοσφαιρικές και συμβολικές φωτογραφίες που μας χάρισα από την Σπιναλόγκα

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...