Κείμενο 2:
Τα Όνειρα που Φωτίζουν το Σκοτάδι
Σε
έναν κόσμο που συχνά μοιάζει βαρύς και ακατανόητος, τα όνειρα είναι το
φως που μας κρατάει ζωντανούς. Δεν είναι τα μεγάλα σχέδια ή οι
εξωτερικές επιτυχίες που μετρούν πιο πολύ, αλλά η φλόγα της ελπίδας που
καίει μέσα μας ακόμα κι όταν όλα φαίνονται να καταρρέουν.
Τα
όνειρα είναι οι σπόροι της ψυχής που φυτρώνουν μέσα στις πιο δύσκολες
συνθήκες. Κρατήστε τα ζωντανά με κάθε τρόπο: με λέξεις, με πράξεις, με
αγάπη. Γιατί κάθε φορά που επιλέγουμε να μην εγκαταλείψουμε, δίνουμε
στον κόσμο μας μια ακόμα ευκαιρία να ανθίσει.
Αυτή
η διαδρομή δεν είναι εύκολη· είναι γεμάτη αμφιβολίες, φόβους και
σιωπηλές μάχες. Αλλά μέσα σε αυτή την πάλη γεννιούνται οι πιο γνήσιες
ιστορίες. Αυτές που μιλούν στην καρδιά.
Σας καλώ να μοιραστείτε τα δικά σας όνειρα, όσα κρατάτε κρυφά ή δυνατά
μέσα σας. Ας γίνουμε μια κοινότητα που φωτίζει το σκοτάδι, μαζί.
#Όνειρα #Ελπίδα #Δύναμη #Ψυχή #Πάθος #Κοινότητα #Ανθίζω #ΦωτίζωΤοΣκοτάδι #Αλήθεια
«Έμαθα να ονειρεύομαι ακόμα και μέσα στα χαλάσματα».
Δεν γεννήθηκα με τη βεβαιότητα πως όλα θα πάνε καλά. Αντιθέτως, έμαθα νωρίς πως η ζωή δεν κρατά υποσχέσεις. Κι όμως… μέσα μου πάντα υπήρχε ένα μικρό, ατίθασο φως. Το έλεγαν όνειρο.
Ήταν εκεί όταν όλα έσπαγαν γύρω μου — μια υπόσχεση πως κάτι όμορφο μπορεί ακόμα να γεννηθεί. Όχι κάτι μεγάλο απαραίτητα· κάτι αληθινό. Ένα βλέμμα κατανόησης, μια ιστορία που θα συγκινήσει, ένα ποίημα που θα με κάνει να θυμηθώ ποια είμαι.
Έχω κάνει πολλά βήματα πάνω σε εύθραυστες ελπίδες. Έχω χάσει, έχω φοβηθεί, έχω λυγίσει. Μα δεν σταμάτησα ποτέ να ονειρεύομαι. Όχι γιατί πίστευα πως όλα θα πραγματοποιηθούν, αλλά γιατί ήξερα πως χωρίς όνειρα, χάνουμε τον εαυτό μας.
Κάθε μικρό όνειρο που κράτησα ζωντανό έγινε ένα κεράκι μέσα στο σκοτάδι μου. Και κάθε φορά που γράφω, είναι σαν να το ανάβω ξανά — να λέω στη μικρή εκείνη Κική μέσα μου:
«Δεν σε ξέχασα. Είσαι ακόμα εδώ. Και αξίζεις να συνεχίσεις να ελπίζεις».
Αυτό, για μένα, είναι η συγγραφή.
Η διατήρηση της φλόγας.
Η απόδειξη πως, ακόμη κι όταν όλα σωπαίνουν, η ψυχή ξέρει να ψιθυρίζει «συνέχισε».
Κι αν αυτά τα λόγια φτάσουν σ’ εσένα και σου θυμίσουν το δικό σου φως… τότε, άξιζε.
"Αυτό, για μένα, είναι η συγγραφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διατήρηση της φλόγας."
Συνέχισε να ονειρεύεσαι, να γράφεις, να προσφέρεις αξιαγάπητη Κική.
Αγαπητέ Ευρυτάνα Ιχνηλάτη,
Διαγραφήσ’ ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου.
Η φλόγα μένει ζωντανή χάρη σε ανθρώπους σαν εσένα — που νιώθουν, διαβάζουν, ενθαρρύνουν.
Θα συνεχίσω να ονειρεύομαι, να γράφω, να υπάρχω μέσα από τις λέξεις.
Αυτήν ακριβώς τη φλόγα αναζητούμε, Κική μου στη διαδικασία και στο βίωμα της συγγραφής. Συνέχισε, κορίτσι μου το όμορφο μονοπάτι σου να γεμίζει η καρδιά σου όνειρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένε μου Γιάννη,
Διαγραφήτα λόγια σου είναι σαν χούφτα φως μέσα στη διαδρομή μου.
Ναι, αυτή τη φλόγα ψάχνουμε όλοι — και όταν τη βρίσκουμε, την κρατάμε με ευγνωμοσύνη.
Σε ευχαριστώ που βαδίζεις δίπλα μου.
Η καρδιά μου, πράγματι, γεμίζει όνειρα.
Δεν υπάρχει ζωή χωρίς όνειρα Κική μου . Αλλοίμονο σε εκείνους που δεν κάνουν. Μα ανάσα είναι η η ζωή και φεύγει
ΑπάντησηΔιαγραφήτόσο γρήγορα! Ευλογημένοι όσοι παλεύουν να την κάνουν όμορφη και να την γεμίζουν με αγάπη και πάθος για ότι κάνουν.
Να κάνεις πάντα αυτό που αγαπάς Κική μου.
Να εκφράζεσαι! Σου εύχομαι να έχεις έναν όμορφο μήνα. φιλιαααα!
Σμαραγδάκι μου γλυκό,
Διαγραφήκάθε σου λέξη είναι σαν χάδι — γεμάτη αλήθεια, αγάπη και παρότρυνση.
Ναι, χωρίς όνειρα η ζωή χάνει το χρώμα της… και ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα που μας το θυμίζουν.
Θα συνεχίσω να εκφράζομαι, να αγαπώ, να ονειρεύομαι — και θα σε κρατώ στην καρδιά μου κάθε φορά που οι λέξεις μου θα παίρνουν φτερά.
Καλό μήνα και σε σένα, γεμάτο φως και χαμόγελα!