Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κείμενο 5: Η Συγγραφή ως Πράξη Ελευθερίας

 

 
Κείμενο 5:
Η Συγγραφή ως Πράξη Ελευθερίας


Η γραφή δεν είναι απλά μια τέχνη· είναι μια επανάσταση της ψυχής. Με κάθε λέξη, με κάθε σελίδα, απελευθερώνουμε ό,τι μας κρατάει δεμένους· φόβους, τραύματα, αμφιβολίες.

Είναι η στιγμή που γινόμαστε από παθητικοί παρατηρητές της ζωής μας ενεργοί δημιουργοί. Όταν γράφουμε, ξαναπαίρνουμε τη δύναμη στα χέρια μας και χτίζουμε το δικό μας σύμπαν, ένα σύμπαν που αντανακλά την εσωτερική μας αλήθεια.

Αυτή η ελευθερία δεν είναι πάντα εύκολη· συχνά συνοδεύεται από πόνο και μονοπάτια που δεν είχαμε φανταστεί. Αλλά κάθε βήμα μέσα από τη συγγραφή είναι κι ένα βήμα προς τη λύτρωση και την αυθεντικότητα.

Πώς εκφράζετε εσείς την ελευθερία μέσα από τη δημιουργία;

#Ελευθερία #ΓράφωΓιαΜένα #Αυτοέκφραση #ΔημιουργώΤονΕαυτόΜου #Συγγραφή #ΠροσωπικήΑνάπτυξη #ΕσωτερικήΕπανάσταση


Γράφω για να αναπνεύσω.

Για μένα, η συγγραφή δεν είναι απλώς λέξεις πάνω στο χαρτί ή στην οθόνη. Είναι μια σιωπηλή κραυγή προς τον κόσμο, ένα καταφύγιο και ταυτόχρονα μια επανάσταση. Κάθε φορά που γράφω, νιώθω πως σπάζω αόρατα δεσμά — κοινωνικά, συναισθηματικά, και κάποιες φορές, ακόμα και προσωπικά.

Ως γυναίκα, έχω νιώσει συχνά τη φωνή μου να πνίγεται κάτω από "πρέπει", ρόλους και προσδοκίες. Η συγγραφή είναι ο τρόπος μου να την ανακτώ. Να λέω όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ δυνατά. Να ονοματίζω τον φόβο, την αδικία, την ελπίδα, την αγάπη.

Γράφω για να μη με ορίζει η σιωπή. Γράφω γιατί μέσα από τις λέξεις ξαναβρίσκω τον εαυτό μου. Τη γυναίκα που δεν συμβιβάζεται. Που αμφισβητεί. Που ονειρεύεται.

Και ξέρεις κάτι; Η συγγραφή δεν χρειάζεται να είναι τέλεια. Δεν χρειάζεται να είναι "λογοτεχνική". Αρκεί να είναι αληθινή. Για μένα, κάθε φράση που γεννιέται μέσα μου και βγαίνει προς τα έξω είναι μια μικρή νίκη — μια πράξη ελευθερίας, που με φέρνει πιο κοντά στη δική μου αλήθεια.

Αν κάτι έμαθα όλα αυτά τα χρόνια, είναι πως όταν ένας άνθρωπος αρχίζει να γράφει χωρίς φόβο, αρχίζει και να ζει αλλιώς.

Και αυτό είναι το πιο ελεύθερο πράγμα στον κόσμο.



Σχόλια

  1. Περνάς στο στάδιο όπου η γραφή, εκτός από τη λογοτεχνική της υφή και υπόσταση, γίνεται εργαλείο χειραφέτησης αλλά και μια δάδα που θα μεταλαμπαδεύσει τις ιδέες αυτές σε φως για το σύνολο. Το τοποθετείς πολύ σωστά, Κική μου και σε ακολουθώ ανεπιφύλακτα.
    Προχωρώ ένα προς ένα τα βήματά σου, καλή μου φίλη. Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, με τιμούν βαθιά τα λόγια σου. Αν η γραφή μου μπορεί έστω και λίγο να γίνει δάδα, όπως τόσο όμορφα λες, τότε νιώθω πως κάτι γίνεται σωστά. Το μοίρασμα, η συμπόρευση και η ανοιχτή ψυχή είναι ό,τι πιο πολύτιμο σε αυτό το ταξίδι. Σε ευχαριστώ που στέκεσαι δίπλα μου, βήμα το βήμα. Φιλιά πολλά

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ευχή και κατάρα

    Είναι ευλογία και βάρος μαζί, να κρατάς την αγάπη και το όνειρο ζωντανά, σε έναν κόσμο που σε ξεχνά, σε έναν κόσμο που τρέχει μόνο για να επιβιώσει. Είναι ευχή, γιατί η ψυχή σου παραμένει φωτεινή. Είναι κατάρα, γιατί συχνά μένεις μόνος, παρεξηγημένος, ξεχασμένος. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η αλήθεια: να συνεχίζεις να αγαπάς, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω σου προσπαθεί να σε κάνει να το ξεχάσεις. Κική Κωνσταντίνου   _____________   Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Εχθές βράδυ μας ταρακούνησε ο σεισμός. Εγώ δεν τον κατάλαβα — ευτυχώς, γιατί πάντα με φόβιζαν. Από ότι έμαθα όμως, ήταν αρκετά δυνατός, με διάρκεια και φόβο για όσους τον ένιωσαν. Θα περάσει κι αυτό. Στην Εύβοια, άλλωστε, είμαστε μαθημένοι. Σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη μέρα!  🌸  

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...