Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ένας άνεμος διαρκής Ελευθερίας δέρνει το πρόσωπό σου και εσύ συνεχίζεις να ιχνηλατείς επάνω σε στοιβαγμένα, μύρια όνειρα που έκλεισες εχθές σε ένα καφετί χιλιομπαλωμένο σάκο


" Καλπάζεις!
Είσαι πάνω στο λευκό σου άλογο και καλπάζεις.
Το βλέπω. Καλπάζεις!

Η επιμονή σου για ζωή είναι τόση που περίτρανα καλπάζεις. Νιώθεις πως υποτάσσεις το άλογο μα ξέρεις πως αυτό σου κήρυξε την πλήρη Ελευθερία.
Διαρκής κόπος η ζωή, σαν το πρώτο σάλτο στην καφέ σέλα του λευκού σου αλόγου!
Μα πόση είναι η χαρά σου;
Ανεμίζεις τα χέρια στον ουρανό και νιώθεις κατακτητής των πάντων!
Κι έπειτα χτυπάς ελαφρώς στα καπούλια το άλογο, εκείνο χλιμιντρίζει και το κοντέρ ταχύτητας όπου να ’ναι ξέρω πως θα σπάσει!
Τρέχεις! Τρέχεις επάνω στο λευκό άλογο και νιώθω να μου κόβεται η ανάσα στα σάλτα που κάνει για να ξεπεράσει τα εμπόδια!
Κι όμως! Μετά από κάθε σάλτο στέκεστε κι οι δύο εκεί! Ήρωες στη σέλα!
Τι ανακούφιση! Μπορώ να ανασάνω ξανά!
Μπορώ να σας καμαρώσω! Να σας θαυμάσω!
Να φανταστώ πως τρέχω μαζί σας!
Μα κυρίως να μοιραστώ την κάθε στιγμή μαζί σας σαν να είμαι ένας απλός, φαινομενικά παρατηρητής!

Καλπάζεις!
Είσαι πάνω στη νιότη σου και θέλεις να καλπάζεις.
Το βλέπω. Καλπάζεις!

Ένας άνεμος διαρκής Ελευθερίας δέρνει το πρόσωπό σου και εσύ συνεχίζεις να ιχνηλατείς επάνω σε στοιβαγμένα, μύρια όνειρα που έκλεισες εχθές σε ένα καφετί χιλιομπαλωμένο σάκο.

Ακούω τα πέταλα του αλόγου να βυθίζονται στο σκληρό χώμα και ξέρω πως επίτηδες επέλεξες αυτή τη διαδρομή για να ποδοπατήσεις τα θέλω και τα όνειρα που έμειναν απραγματοποίητα κάτω από ένα μεταξωτό σεντόνι.
Να ξέρεις όμως πως τα όνειρά σου ήταν πλεγμένα με ροδοπέταλα και αυτή τη στιγμή χρειάζονται ανθόνερο για να αναβιώσουν πάλι!
Αν μου επιτρέψεις! Θα τα ραντίσω εγώ!
Φοβάμαι πως δε θα με αφήσεις όμως!

Σε βλέπω από μακριά, σαν καλός παρατηρητής να τρέχεις με μανία επάνω στο λευκό σου άλογο που μεγάλωσε και μια μέρα έτσι ξαφνικά ονομάτισες Κεραυνό! Σε βλέπω να κατευθύνεσαι προς το γνώριμο λιβάδι και από πάνω σου να σε ακολουθεί ένα τεράστιο, μαύρο σύννεφο που προμηνύει καταστροφική καταιγίδα.
Φοβάμαι τόσο πολύ!
Δείχνεις να μη φοβάσαι καθόλου!

Φτάνεις στη μέση του λιβαδιού, προστάζεις το άλογο να σταματήσει και κοιτώντας τον ουρανό σηκώνεις τα χέρια ψηλά και τα τραντάζεις.
Σε ακούω να συλλαβίζεις ασυναρτησίες και να ωρύεσαι με ύβρεις και λέξεις που τσαλακώνουν τον απαράμιλλο εγωισμό σου.
Σε ακούω να προκαλείς τη βροχή να σε ραπίσει μα βλέπω την αδιαφορία χαραγμένη στο σύγνεφο!
Παρακαλάς να ξεσπάσει όλη αυτή η μανία επάνω σου μα νιώθω πως ο καιρός εχει άλλα σχέδια για σένα!

Κι εσύ συνεχίζεις να φωνάζεις!
Να προκαλείς!
Κι έπειτα να παρακαλάς!
Να ικετεύεις να ρίξει όλο το νερό που κουβαλά επάνω σου!

Χμμμ….
Ένα νερό δε θα σε καθαρίσει φίλε μου!
Έστω κι αν προέρχεται από ένα τόσο μεγάλο σύννεφο!
Ένα νερό δε θα σε κάνει να ανασάνεις ξανά!
Έστω κι αν έτσι έχεις πιστέψει!
Ένα νερό το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ξεπλύνει τα παχουλά σου δάκρυα που αυτή τη στιγμή μπήγονται στο σώμα του αλόγου.
Έστω κι αν δεν το έχεις παρατηρήσει!

Καταριέσαι τη ζωή! Τους νόμους! Τη φύση! Τους ανθρώπους! Την καταιγίδα που προκάλεσες μα δεν σου έκανε τη χάρη να αναμετρηθείτε!
Σκουπίζεις τα δάκρυα! Χαϊδεύεις απαλά τον Κεραυνό και φεύγεις για άλλους βίους και άλλες πολιτείες. "

~~ Καλπάζεις (απόσπασμα) - Τα Λάφυρα της Ψυχής μου


#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Οι_Φεγγίτες_της_Ζωής_μου
#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου

Ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ στην πολυαγαπημένη μου Alexandra Mouriopoulou για την φωτογραφία των βιβλίων στην Σπιναλόγκα.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...