Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



Ο κόσμος σε διώχνει,
οι κρύσταλλοι γίνονται θνητοί θύλακες και κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να νιώσει τι θα πει συναίσθημα. Αμοιβαίο συναίσθημα.

Μέσα σου, μια άλικη πηγή θυσίας και έξω σου, μια ενοχική διαφυγή σε ποτάμια πράσινα και ενίοτε και αργυρά.
Κάποιες στιγμές, η μοναξιά είναι η πέραν εφιαλτική λύση και κάποιες άλλες, ο ασθενέστερος σύμμαχος.

Σήμερα, οι γέφυρες μου τρυπάνε τα αυτιά, σαν μια παμπάλαια συνοδεία μαχητικών αεροσκαφών.
Σήμερα, η ησυχία κατοικεί στο πιο κεντρικό​ σημείο του νησιού που οι κάτοικοι, δεν γεννήθηκαν ακόμα.
Στοές τα ρεαλιστικά μου όνειρα και ξέφωτα, τα βιβλία που ξεχάσαμε στο φθηνό πανδοχείο.

Με βλέπουν και δε με βλέπουν
Τους κοιτάζω και δεν τους κοιτάζω
Όλα κυλάνε φυσιολογικά και όλα είναι λάθος
Εγώ προχωρώ και ταυτόχρονα κοιμάμαι
Ούτε το όνειρο - αυτή τη φορά - δεν μπορεί να κατανοήσει, πως λοιπόν να μας συμμεριστεί ο εφιάλτης; Κι ας ήταν σχολαστικός....

Έγινε η ενσυναίσθηση σκέψη επιπόλαιο και έγινε η κατανόηση, γοερός βυθός.
Απόψε το φεγγάρι δεν θα χρυσίσει τίποτα, όλα θα είναι μαύρα να θα είναι αληθινά.
Η γοητεία της φιλοσοφίας είναι το αγνό.
Αγνό και λάθος, σαν μια εξόρυξη πετρόχτιστης ζωής.

Κοιμήθηκε στον ώμο μου η αβρή παραμόρφωση και φώλιασε μέσα μου ο εμπαιγμός για ένα φλεγόμενο μέλλον.

Και ξέρεις τι θα 'ρθει, να έχεις ανάγκη πιότερο την κωμωδία, όσο κι αν την αμφισβητείς.

Στηλιτεύω απόψε μια προφητεία κι ας είναι όλη ένας ακόρεστος υπαινιγμός.

Μας μπερδεύει, πάντα θα μας μπερδεύει...

~~ Η Προφητεία - Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...