Αυτό το τίποτα δεν κρύβει τα παλιά
Όλα μου φταίνε
Μη ρωτάς γιατί σωπαίνω
Βαθύ σημάδι στο λαιμό μου τα φιλιά
Οι νύχτες καίνε
Το όνειρο, το προδομένο.
Μαζί στο λίγο που σημαίνει μια ζωή
Να ονειρευτούμε
Το αδύνατο φαντάσου
Από τη σκέψη να τρυγήσεις μια πνοή
Δεν παραιτούμαι
Στην κραυγή μου, συμβιβάσου.
Διψάς, μα ξέμεινε η βροχή στον ουρανό
Η επιθυμία
Κατοικεί μόνη στ’ αστέρια
Μάγια η νύχτα σβήνει στον ωκεανό
Και στα σημεία
Παγωνιά στα δυο σου χέρια.
Ένα αντίο θα γυρέψει παραλήπτη
Οι αναμνήσεις
Μου χτυπούν ξανά στο τζάμι
Σκοτάδι όλα τα θέλω μου, καλύπτει
Πάλι θ’ αργήσεις
Γράφει, η μοίρα με κατράμι.
Χαράμισα τα χρόνια μου στα πρέπει
Κι αν ράγισα
Στη σκέψη, η κραυγή
Τώρα η ζωή άλλο καημό δεν επιτρέπει
Αύριο η μάγισσα
Θα κλέψει την αυγή.
Ποτέ δε γύρεψα κλεμμένο ένα φιλί
Του Λιβυκού τις ώρες
Δεν πουλάνε στο παζάρι
Άλλη δεν θέλω ν’ αγαπήσω Ανατολή
Σημάδια οι μπόρες
Του Νοτιά του ταξιδιάρη.
Έχω μια λύπη πάντα στην ψυχή
Οι άδειες σκέψεις
Πως, τις λέξεις μου πληγώνουν
Αλλάζει η μέρα όταν είμαι μοναχή
Πώς να ξοδέψεις
Τα γιατί που με σκοτώνουν.
Επτά στα σημεία
Και στα σημάδια που κλέβουν την αυγή
Για να μένει η κραυγή ξεκάθαρη…
Αύριο… εν’ ονόματι της Αγάπης
Ζωή Δικταίου
Κέρκυρα 2015, στο τέλος του Νοέμβρη
* H Ζωή Δικταίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη, στον παραμυθένιο τόπο της Δίκτης, της Σελένας. Το Τζερμιάδο είναι το χωριό της. Εκεί έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινε δασκάλα όπως ονειρευόταν όταν ήταν παιδί. Το σύμπαν, είχε άλλα σχέδια ανοίγοντας την πόρτα στην Τουριστική Εκπαίδευση. Ζει στην Κέρκυρα. Είναι παντρεμένη και τιμούν τη ζωή της δύο παιδιά. Καταθέτει πάντα με σεβασμό την ευγνωμοσύνη της στο φως και στο ταξίδι του, αυτό που δικαιώνει την αιωνιότητα και δικαιώνεται ταπεινά στη σιωπή, χωρίς θόρυβο, στο καθαρό βλέμμα και στο δάκρυ. Εργάζεται από το 1984 στις Επαγγελματικές Σχολές του Υπουργείου Τουρισμού. Συμμετείχε στη νεότητα της, σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και είναι αλήθεια, έλαβε αρκετές διακρίσεις. Το πρώτο βιβλίο της από τις εκδόσεις Έψιλον, αφορά στην παιδική λογοτεχνία και έχει τίτλο « Ιστορίες για φεγγάρια ». Δισκογραφικά έχει συνεργαστεί με το Γιάννη Νικολάου και το Νίκο Ανδρουλάκη. Το δεύτερο βιβλίο της από τις εκδόσεις Φίλντισι, είναι μυθιστόρημα και τιτλοφορείται «Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο». Πιστεύει στην αγάπη. Τη γοητεύουν όλα τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης όπως και τα ξεφτισμένα αποκόμματα από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Της αρέσει η βροχή. Προτιμά τη μωβ ομπρέλα, μα έχει πάντα και μια κόκκινη για να μπορεί να πληγώνει τις άφεγγες νύχτες το σκοτάδι.
Πηγή: http://fractalart.gr/zoi-diktaiou-3/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ