Κι έγερνε, όπως έγερνε η ανατολή.
Ασκοί του Αιόλου, να κλέψει τον ήλιο.
Έγερνε, κάθε μέρα έγερνε, λες κι αν ακουμπούσε την άμμο, θα ριχνόταν στη θάλασσα ξανά.
Νεκροταφείο πλοίων
Ναυάγιο ψυχής
Σκούριασε η θέληση, μα το σώμα είναι ακόμα ενεργό.
Αντίθετο μα άκρως αληθινό
Τα κατάφερε, αθροιστικά γινόμενο, τα κατάφερε.
Δεν υπάρχουν νεκρά καράβια
Υπάρχουν ηλιοβασιλέματα που το μαρτυρούν.
Εκατοντάδες ανθρώποι στην πρύμνη, ύψωσαν πρώτοι, της αγάπης το πανί.
Σαλπάρουμε;
Σαλπάρουμε; - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποιήματα
#Δημιουργώ
#Ονειρεύομαι
-----
Ένα ποίημα που γράφηκε μετά από κάλεσμα του αγαπητού φίλου Μακης Δρούγκας για την ομάδα blog story 📚📚📚| Μικρές ιστορίες.
Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ αγαπημένη μου φίλη
ΔιαγραφήΩραίο
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω φιλη μου γλυκια
ΔιαγραφήΛες και το εμπνεύστηκε μέσα από την φωτογραφία!!! Καταπληκτικό !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτο ακριβως αγαπημενη μου
Διαγραφήαπο εκει το εμπνευστηκα
φιλακια
Πολλοί όμορφοι οι στίχοι σου Κική μου, μπράβο. Ταίριαξαν εξαιρετικά με την εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι πάντα σε τόσο όμορφες εμπνεύσεις.
Καλό Σ-κ 😘
σε ευχαριστώ γλυκιά μου Μαρίνα
Διαγραφήκαλο σκ και σε σενα
φιλακια