Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΣΤΡΑΨΕΙ ΠΑΛΙ Τ' ΟΝΕΙΡΟ;



Γ. Π. Τζήκας, «Πορείες…» 

Τι να σου κάνουν πια οι πεισμωμένες λέξεις
Λέξεις ήταν και δεν έπραξαν
Σ’ ένα πείσμα νεανικό μονάχα εκτονώθηκαν
Τι να σου πουν και οι εξόριστοι στίχοι
Στην αδικημένη τους εξορία μουχλιάζουν
Και τι τα αφοπλισμένα ποιήματα
Σε κιτρινισμένες σελίδες άσφαιρα κατοικούν
Στόματα μπουκωμένα στις μέρες μας
Μηρυκάζουν σανό απληστίας
Και χαλκός ηχών και κύμβαλα αλαλάζοντα στ’ αυτιά μας

Βουβοί βαδίζουμε στις εσπερινές μας πορείες
Οι κόκκινες σημαίες μεσίστιες πενθούν
Το αδικημένο όνειρο που χάθηκε
Κρατούμε μέσα μας τα οξειδωμένα τιμαλφή της ιστορίας μας
-όσα μπορέσαμε να περισώσουμε- σαν εικονίσματα σε λιτανεία
Και προχωρούμε σκυφτοί
Και χαιρετούμε φίλους που χρόνια είχαμε να δούμε
Περπατούμε για λίγο μαζί «θυμάσαι τότε…»
Και μετά χανόμαστε ως την άλλη πορεία
Που θα ξαναθυμηθούμε πάλι…
Και προχωρούμε χωρίς τα οργισμένα ποιήματα
Χωρίς τα δίκαια τραγούδια μας που μελούσαν
Μιαν άνοιξη που δεν ήρθε
Και τώρα σκυφτοί κρατώντας τα καλλιγραφημένα μας πανό
Προχωρούμε χωρίς προορισμό με όνειρο ξεφτίδι

Δεν καταλαβαίνουν Αυτοί από τέτοια
Από ξεθυμασμένες πορείες, από ξέπνοα συνθήματα
Από πανώ που σκούζουν και δεν πράττουν
Δεν καταλάβαμε και μεις την ανεπαίσθητη διάβρωσή μας
Το όνειρο το όνειρο το όνειρο
Την αιχμή της σάρισάς του
Αυτή φοβούνται κι αυτή καταλαβαίνουν

Σύντροφοι μπορείτε;
Πάει κι αυτή η πορεία
Καθήκον ετελέστη
Το καλογεράκι σημαίνει εσπερινό
Κι άλλη νύχτα κι άλλες νύχτες
Αχ πότες θ’ αστράψει πάλι τ’ όνειρο;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...