Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

2η χρονιά για το Πολιτισμικό Σχολειό από τον Πολιτιστικό Σύλλογο «τ΄ αλωνάκι»


"2ο Θερινό Πολιτισμικό Σχολειό Χαλκίδας"
📆2-21 Ιουλίου 2018
📍στ' Αλωνάκι
Δευτέρα-Παρασκευή 08:30-15:00


 Το 2o Πολιτισμικό Σχολειό ανοίγει και φέτος τις πόρτες του, μετά την επιτυχή περσινή του λειτουργία και ετοιμάζεται ν΄ αγκαλιάσει τους μικρούς του μαθητές.


Πρόκειται για μια καινοτόμα και δημιουργική πολιτισμική πρόταση του Συλλόγου «τ΄ αλωνάκι», που κάνει πράξη έναν από τους βασικούς σκοπούς της ίδρυσής του.

Η βίωση της συλλογικής πολιτισμικής εμπειρίας, που προέρχεται από την ενασχόληση  με εκφάνσεις της πολιτιστικής ζωής είναι ο βασικός πυλώνας του Πολιτισμικού Σχολειού.

Ένα Σχολειό άτυπης εκπαίδευσης, στο πλαίσιο της «δια βίου» μάθησης, που μέσω και αυτού, αναγνωρίζεται η ευρύτατη αξία των πολιτιστικών οργανισμών, ιδιαίτερα στις μέρες μας. 


 
Ένα Σχολειό που θεμελιώνεται από εμψυχωτές με παιδαγωγικό, γνωστικό και πολιτισμικό υπόβαθρο.

Ένα Σχολειό που αντιλαμβάνεται τη μάθηση ως διαδικασία επιλογής και οργάνωσης συναφών δεδομένων που προέρχονται από την πολιτισμική εμπειρία και την επιστημονική γνώση, σύμφωνα με τις αρχές του εποικοδομητισμού. 

Ένα Σχολειό που θεωρεί ότι όταν ένα παιδί συμμετάσχει και μάθει να εκτιμά εμπειρίες πολιτισμικής ψυχαγωγίας, σε σχέση με άλλες μορφές παθητικής διασκέδασης, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι και ως ενήλικας θα είναι ενεργός συμμέτοχος τέτοιων εμπειριών.

Ένα Σχολειό που στηρίζεται στην αυτενέργεια, τη βιωματικότητα, στην ενεργοποίηση της κριτικής σκέψης και φαντασίας, με παράλληλη χρήση των δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογία.

Ένα Σχολειό θεμελίων και υπόβαθρου, για την δημιουργία ρίζας,  με στόχο την άνθηση μιας ολοκληρωμένης και ουσιαστικά καλλιεργημένης προσωπικότητας. 

Διεύθυνση Θερινού Πολιτισμικού Σχολειού: Λιανοστάθης Δημήτρης, Χαλεπά Ιωάννα.

Το  Θερινό Πολιτισμικό Σχολειό απευθύνεται σε μαθητές δημοτικού σχολείου (6-12 ετών).

Περιορισμένος αριθμός θέσεων. Το Πολιτιστικό Σχολείο θα διαρκέσει από 2 έως  21 Ιουλίου 2018. Δευτέρα με Παρασκευή 08:30 - 15:00.

Πληροφορίες – εγγραφές στη γραμματεία του συλλόγου: Βορείου Ηπείρου 55Β Χαλκίδα και στα τηλέφωνα: 2221073668, 6945553820.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...