ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΈΡΓΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΟΘΟΝΗΣ

Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.
Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας και θα σας τις προτείνω παράλληλα, τρεις ταινίες που είδα πρόσφατα στον σινεμά και μου άρεσαν πολύ.
Υπήρχε ακόμη μία που ήθελα να δω αλλά δεν τα κατάφερα.
Δεν πειράζει, όταν βγει σε dvd


1η Ταινιοπρόταση: Το Κόκκινο Σπουργίτι (RED SPARROW)

Το κόκκινο σπουργίτι (Red Sparrow) είναι ταινία αμερικανικής παραγωγής του 2018 και ανήκει στις κατηγορίες περιπέτειας και θρίλερ. Σκηνοθετήθηκε από τον Φράνσις Λώρενς και είναι βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Jason Haythe του 2013. Οι πρωταγωνιστές είναι οι: Τζένιφερ Λόρενς, Τζόελ Έτζερτον, Ματίας Σένερτς, Σαρλότ Ράμπλινγκ, Μαίρη Λουίζ Πάρκερ και ο Τζέρεμι Άιρονς. Η ταινία διηγείται την ιστορία μίας Ρωσίδας, υπάλληλο σε γραφείο πληροφοριών, η οποία αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με έναν πράκτορα της CIA με σκοπό να ανακαλύψει την πραγματική του ταυτότητα και να ξεσκεπάσει έναν τυχόν κατάσκοπο που απειλεί την Ρωσία.

Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στο διαδραστικό μουσείο της Ουάσιγκτον στις 15 Φεβρουαρίου 2018 και κυκλοφόρησε στην Αμερική στις 2 Μαρτίου 2018. Η ταινία είχε έσοδα 148 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και έλαβε διάφορες κριτικές όπως ότι είχε περισσότερο στυλ παρά περιεχόμενο ενώ παράλληλα επικρίθηκε το γεγονός ότι σε σχέση με την διάρκεια της ταινίας υπερπροβλήθηκε η βία και το σεξουαλικό περιεχόμενό της. Ωστόσο οι κριτικές αυτές επαίνεσαν τις υποκριτικές ικανότητες της Τζένιφερ Λόρενς.

Το τρειλερ της ταινίας: 

Στην σύγχρονη Ρωσία, η πρωταγωνίστρια της ταινίας Dominika Egorova είναι μία γνωστή μπαλαρίνα, η οποία υποστηρίζει οικονομικά την άρρωστη μητέρα της. Ωστόσο ένας σημαντικός τραυματισμός τερματίζει την καριέρα της ως μπαλαρίνα. Μέτα τον τραυματισμό ο θείος της την προσεγγίζει ώστε να της προσφέρει δουλεία στο γραφείο πληροφοριών το οποίο δουλεύει ο ίδιος. Η Dominica αποδέχεται την προσφορά του θείου της, η οποία προϋποθέτει να αποπλανήσει έναν Ρώσο πολιτικό με αντάλλαγμα να πληρωθούν τα ιατρικά έξοδα της άρρωστης μητέρας της. Το σχέδιο όμως δεν πάει όπως είχε προγραμματιστεί καθώς ο Ρώσος πολιτικός την βιάζει, πριν τελειώσει την πράξη του ένας άλλος πράκτορας πληρωμένος από τον θείο της Dominica σκοτώνει εν ψυχρώ τον Ρώσο πολιτικό. Έτσι η πλοκή αλλάζει καθώς ο θείος της της δίνει μια επιλογή είτε να δουλέψει ξανά ως πράκτορας στο γραφείο πληροφοριών είτε να δολοφονηθεί επειδή είναι μάρτυρας στην δολοφονία του Ρώσου πολιτικού.
Η Dominika χωρίς να έχει άλλη επιλογή δέχεται την πρόταση του θείου της και αποστέλνεται για εξάσκηση ώστε να γίνει μια πράκτορας, η οποία θα είναι ικανή να αποπλανεί τους στόχους της. Η Dominika τελειώνει την εξάσκησή της παρόλο την τριβή με τους δασκάλους της και αποστέλνεται στην Βουδαπέστη. Από εκεί ξεκινάει και η προσπάθεια της Dominika να αντεπεξέλθει στην δουλεία που της ανατέθηκε ενώ παράλληλα προσπαθεί να διασφαλίσει με όποιον τρόπο μπορεί την ασφάλεια της ίδιας αλλά και της μητέρας της. Το έργο τελειώνει με μία συνταρακτική ανατροπή η οποία χτίζεται σε όλη την διάρκεια του έργου χωρίς όμως να γίνεται αντιληπτή από τους θεατές.


Λοιπόν εκφραστικοί, το θεωρώ εργάρα.
Πολύ ωραίο, ανατρεπτικό, όλο το καστ των ηθοποιών - κατά την γνώμη μου - εξαιρετικοί.
Παρόλο που έχω ακούσει πως την ρώσικη γλώσσα δεν την μιλούσαν σωστά, με την κατάλληλη προφορά δηλαδή, εμένα μου άρεσε η βαριά προφορά.
Πρέπει να σας πω όμως, αν και δεν της φαίνεται, προσωπικά δεν το περίμενα να έχει τόσο βίαιες σκηνές, είναι μία άγρια ταινία και ίσως επειδή την είδα και στον κινηματογράφο να ήταν πιο έντολο όλο αυτό. Σκληρή ταινία, τόσο σκληρή που η φίλη μου δίπλα, σε κάποιες σκηνές έκλεινε τα μάτια της. Εντυπωσιάστηκα με αυτό, φανταστείτε κοιτούσα τη φίλη μου εκείνη τη στιγμή και όχι την οθόνη. Προσωπικά, μιας και έχω δει πολλές ταινίες και δεν σοκάρομαι εύκολα, υπήρχαν δύο έντονες σκηνές που έλεγα μέσα μου, φτάνει, ας προχωρήσουμε παρακάτω.
Ωραία ταινία λοιπόν και επειδή είναι πολυδιαφημισμένη, θαρρώ την έχετε δει οι περισσότεροι. Αν πάλι όχι, βάλτε τη στο πρόγραμμα.
Επίσης, να αναφέρω πως μου άρεσε πάρα πολύ το τέλος της. Σε πολλούς θεατές όχι αλλά εμένα πάρα πολύ.


Και συνεχίζουμε με θριλεράκια
Σας αρέσουν τα θριλεράκια, εκφραστικοί;
Εμένα πολύ.
Μόνο που τελικά όταν πας στο σινεμά και θες να δεις θρίλερ, καλό είναι να μην κάτσεις πίσω από πιτσιρίκια που συνήθως κάθονται πολλά μαζί και κάνουν και τον χαβαλές τους.
Πραγματικά, δεν έχω καταλάβει γιατί μιλάνε. Φοβούνται ίσως και το διακωμωδούν σε ορισμένες σκηνές; Δεν τους αρέσει και βαριούνται; Και τότε γιατί δίνουν τα λεφτά τους τόσο εύκολα για να δουν μια ταινία που δεν θα τους αρεσει; Γιατί σίγουρα έχουν πάρει μια γεύση από το τρειλερ.
Ίσως απλά να είναι της ηλικίας, δεν ξέρω.
Εγώ στην ηλικία τους πάντως δεν είχα πάει σινεμά, στα χωριά τριγύρω δεν είχαμε, αρκετά μεγαλύτερη πήγα και ίσως δεν το έχω ζήσει αυτό και δεν μπορώ να το καταλάβω όπως αν είχα περάσει από τη θέση τους.
Πάντως, τα πιτσιρίκια τρέχουν στα θριλεράκια. Έχω να το πω αυτό.
Χρυσός κανόνας: Όχι πίσω ή μπροστά απο παρέα πολλών νεαρών παιδιών, αποδεδειγμένο ό,τι μιλάνε και διακωμωδούν.
Χρυσός κανόνας (x2): Όταν πάτε σινεμά μην πιάνετε τα μαλλιά σας κάτι τεράστιες κοτσίδες, εμποδίζουν τους πισινούς σας ρε παιδιά. Τώρα αν έχετε μαλλιά αφάνα, καθίστε κάπου που θα είναι βολικά για τους άλλους. Επίσης, μην επιλέξετε να καθίσετε πίσω από ψηλότερα από εσάς άτομα.
Χρυσός κανόνας (χ3): Δεν χρειάζεται να μασάτε τα ποπ κορν σαν κατσίκες, ούτε να ρουφάτε την κοκα κόλα σαν να μην υπάρχει αύριο. Γενικότερα θαρρώ θα έπρεπε να υπάρχουν κάποιοι κανόνες και να είναι σεβαστοί, όσο αυτό είναι εφικτό.
Χρυσός κανόνας (χ4) και προχωράω: Ας είμαστε ευγενικοί οι θεατές μεταξύ μας. Οι αγενείς ας τη δουν μόνοι τους. Όταν πας σε χώρο με κόσμο θα πρέπει να συνυπάρχεις, διαφορετικά ας μην πας καθόλου. Όσο γίνεται, αρμονικά να συνυπάρχουμε. Παντού, μικρογραφίες της κοινωνίας μας είναι.


Και προχωράμε γρήγορα στην επόμενη πρόταση, φίλοι.
Θάρρος ή αλήθεια;



2η Ταινιοπρόταση: Θάρρος ή Αλήθεια; (Truth or Dare?)

Τρόμου 2018 | Έγχρ. | Διάρκεια: 100'

Aμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Τζεφ Γουάντλοου με τους: Λούσι Χέιλ, Τάιλερ Πόουζι, Βάιολετ Μπιν

Έξι φίλοι ταξιδεύουν στο Μεξικό, όπου μια νύχτα αποφασίζουν να παίξουν σε ένα ερειπωμένο οίκημα Θάρρος ή Αλήθεια. Στην εξέλιξη του παιχνιδιού όμως μαθαίνουν από τον τουρίστα που τους οδήγησε μέχρις εκεί πως το παιχνίδι είναι αληθινό και όποιος δεν υπακούσει στους κανόνες θα πεθάνει.

Εντάξει, και ποιος δεν έχει παίξει "θάρρος ή αλήθεια" στα εφηβικά του χρόνια. Μαζί με την "μπουκάλα" άλλωστε, ήταν τα πιο φημισμένα και αγαπημένα παιχνίδια. Ε, φανταστείτε λοιπόν τι μπορεί να συμβεί εάν αυτό το παιχνίδι το έχει καταλάβει ένας δαίμονας και έχει δημιουργήσει τους δικούς του κανόνες, τους οποίους ο κάθε συμμετέχοντας, πρέπει να ακολουθήσει για να μείνει ζωντανός.

Πάρτε μια πρόγευση:

 Το τρειλερ της ταινίας: 

Για να είμαι ειλικρινής, νιώθω πως αυτήν την ταινία την απόλαυσα ,γιατί κάθισα στην σωστή θέση.

Στα πλαινά, που είχα ακούσει πως είναι ωραία αλλά δεν το περίμενα, μέχρι που το διαπίστωσα η ίδια. Στο πλάι λοιπόν κι αν είναι λίγοι και καλοί εκεί, ακόμη καλύτερα.

Δεν περίμενα ποτέ οτι μία σωστή θέση θα βοηθούσε τόσο πολύ στο να απολαύσω μία ταινία.

Κι όμως, φίλοι. Το έπαθα και σας το συνιστώ.

Λοιπόν, πρόκειται για μία ταινία που στο τέλος σίγουρα δεν θα πεις "ουαου, πρωτότυπη".

Το μόνο κατά τη γνώμη μου, πρωτότυπο και μεγάλο συν της, είναι το χαμόγελο που εμφανίζεται στα υποψήφια και όχι μόνο,  θύματα του παιχνιδιού.

Να, κοιτάξτε εδώ χαμογελάκι

μπορεί να ήταν και το μόνο τρομακτικό στη ταινία αλλά θεωρώ αυτό ήταν που ξεχώριζε.

Πάντως, επειδή μου αρέσει στο τέλος να συνομιλώ με άλλους θεατές, άρεσε η ταινία, μου έκανε εντύπωση μάλιστα πως μερικοί θα ήθελαν να την ξαναδούν άμεσα.

Δεν μπορώ να πω πως ξετρελάθηκα, μπορώ να πω πως την προτείνω θετικά και θα την ξαναέβλεπα ίσως με παρέα σε κάποιο σπιτι με πίτσα και μπύρα.

Αμέ.

Και πάμε γρήγορα για την τρίτη και φρέσκια πρότασή μου, μιας και την είδα μόλις χθες.

3η Ταινιοπρόταση: Το κουκλόσπιτο του τρόμου (GHOSTLAND)

Τρόμου 2018 | Έγχρ. | Διάρκεια: 91'

Γαλλοκαναδική ταινία, σκηνοθεσία Πασκάλ Λοζιέ με τους: Κρίσταλ Ριντ, Αναστέζια Φίλιπς, Μιλέν Φαρμέρ

Μια μητέρα με δύο έφηβες κόρες μετακομίζουν σε μια απομονωμένη οικογενειακή έπαυλη. Το ίδιο βράδυ δέχονται τη βίαιη επίθεση δύο αγνώστων. Και από εκεί, ξεκινάνε όλα.

Λοιπόν, εκφραστικοί, την αγάπησα αυτήν  την ταινία.
Μου άρεσε πάρα πάρα πολύ. Από την αρχή τη λάτρεψα.
Δεν σας γράφω την περίληψη όπως κυκλοφορεί στον διαδίκτυο διότι δεν είναι άκρως αληθινή. Όταν τη δείτε θα καταλάβετε τι εννοώ. Γενικότερα δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο. Μου άρεσε τόσο πολύ που μου έκανε εντύπωση να ακούω άλλους να λένε οτι δεν τους άρεσε ή ο,τι δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται. Από ένα σημείο και μετά ήταν πολύ βατή η ταινία και δεν σε έκανε να αναρωτιέσαι τι συμβαίνει. Από ένα σημείο και μετά όμως.
Θεωρώ πως αν είχα δει αυτή τη ταινία μόνη μου θα την είχα απολαύσει πολύ περισσότερο.
Μπήκε από την αρχή στην υπόθεση η ταινία, μου άρεσε όλο το σκηνικό, η υπόθεση, οι εναλλαγές, οι ηθοποιοί, μου άρεσαν όλα. Σε κάποια σημεία ήταν κι αυτή βίαιη και σοκαριστική αλλά εμένα μου αρέσουν αυτά. Σας τη προτείνω με χαρά να ξέρετε.

Δείτε και το τρειλερ της:

Άλλη υπόθεση περίμενα να δω άλλη είδα.

Μου άρεσε περισσότερο αυτό που είδα να ξέρετε.

Αυτές ήταν οι προτάσεις μου, εκφραστικοί.

Θα χαρώ να μάθω τις απόψεις σας έαν τις έχετε δει ή εάν τις δείτε.

Εχθές, στα τρειλερ των επόμενων προβολών έπεσε στην αντίληψή μου "Η Διαδοχή", σας την προτείνω και μόνο από το τρειλερ. χαχαχα

Να περνάτε όμορφα, φίλοι.

Φιλιά πολλά

Την αγάπη μου.