Ήταν ένα δέντρο,
ένα δέντρο, αδικημένο.
Ελάχιστοι το πρόσεχαν.
Εκείνο έστεκε εκεί,
στο παρασκήνιο.
Επιβλητικό και σύνθετο, για την τόση απλότητα που έτρεφε στις ρίζες.
Όλοι εστίαζαν στο δρόμο,
σε πιθανά αντικείμενα,
σε διερχόμενους, στα ζώα.
Στα δέντρα κανείς,
ειδικά σε εκείνο, το μαύρο, κανείς.
Κι ούτε που πρόσεξαν τα άσπρα φύλλα.
Σε ένα ρυάκι, λόγω ξαφνικής βροχής, αντίκρισε τον εαυτό του.
Κι είχε ξεχάσει την οποιαδήποτε μορφή.
Συγκινήθηκε, που είχε κιόλας μεγαλώσει
Η νιότη είχε ανοίξει πλώρη για ταξίδια, εξονυχιστικά.
Σαν σε μεγεθυντικό φακό, ο κορμός γλυκαίνει, μεγαλώνει.
Και εκείνη την ήρεμη νύχτα, ήρθε η Άνθιση
~~~ Το Δέντρο - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποίηση
#Δημιουργώ
ένα δέντρο, αδικημένο.
Ελάχιστοι το πρόσεχαν.
Εκείνο έστεκε εκεί,
στο παρασκήνιο.
Επιβλητικό και σύνθετο, για την τόση απλότητα που έτρεφε στις ρίζες.
Όλοι εστίαζαν στο δρόμο,
σε πιθανά αντικείμενα,
σε διερχόμενους, στα ζώα.
Στα δέντρα κανείς,
ειδικά σε εκείνο, το μαύρο, κανείς.
Κι ούτε που πρόσεξαν τα άσπρα φύλλα.
Σε ένα ρυάκι, λόγω ξαφνικής βροχής, αντίκρισε τον εαυτό του.
Κι είχε ξεχάσει την οποιαδήποτε μορφή.
Συγκινήθηκε, που είχε κιόλας μεγαλώσει
Η νιότη είχε ανοίξει πλώρη για ταξίδια, εξονυχιστικά.
Σαν σε μεγεθυντικό φακό, ο κορμός γλυκαίνει, μεγαλώνει.
Και εκείνη την ήρεμη νύχτα, ήρθε η Άνθιση
~~~ Το Δέντρο - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποίηση
#Δημιουργώ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ