Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Cirko Cachivache στην Χαλκίδα

 
Το φετινό καλοκαίρι το Cirko Cachivache παρουσιάζει την παράσταση «JokeR». Ένα τσίρκο-μουσικό-θεατρικό θέαμα που υπόσχεται να σας δροσίσει αλλά και να φρεσκάρει την διάθεση σας. Επικίνδυνα ακροβατικά, απίθανα ζογκλερικά, ισορροπίες που κόβουν την ανάσα, άφθονο γέλιο και πολλές μουσικές.
 
 
 
 
 
Το Cirko Cachivache είναι η αντιπροσωπευτικότερη ομάδα σύγχρονου τσίρκου στην Ελλάδα. 

Το «Νέο τσίρκο» New Circus, Nouveau Cirque, συνδυάζει την παραδοσιακή μορφή του τσίρκου με νέες αισθητικές επιρροές, οι οποίες έχουν ανανεώσει το ενδιαφέρον του κοινού. Το Cirko Cachivache  έχει υιοθετήσει τα σημαντικότερα συστατικά του New Circus: ακροβατικά νούμερα, θεατρική πρόζα, ζογκλέρ, εναέρια ακροβατικά, κωμική αλλά και δραματική δράση, ζωντανή μουσική κ.α. 

Οι καλλιτέχνες του Cirko Cachivache,  έγιναν γνωστοί στο ελληνικό κοινό από την επιτυχημένη παράσταση «Το όνειρο της Μόλυ», που γέμισε για μια ολόκληρη σεζόν πέρσι το θέατρο Πάλλας  η οποία υπήρξε η πρώτη παιδική παράσταση με καλλιτέχνες τσίρκου στην Ελλάδα και κέρδισε την αγάπη χιλιάδων θεατών! 

Cachivache στα ισπανικά είναι τα αντικείμενα που μας ξυπνάνε μνήμες από ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μας και παρόλο που δεν τα χρησιμοποιούμε πια τα έχουμε καλά φυλαγμένα έχοντας κερδίσει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. 

Η παράσταση "JokeR" για όλη την οικογένεια, μικρούς και μεγάλους, για όσους αγαπούν αυτήν την μοναδική τέχνη ήρθε για να χαραχθεί στη μνήμη μας! Γιατί το τσίρκο απευθύνεται σε όλους! Γιατί μας ξυπνά μνήμες και συναισθήματα, γιατί είναι ένα γλυκό  κομμάτι της παιδικής μας ηλικίας. Η ομάδα αυτών των υπέροχων καλλιτεχνών δημιουργεί ένα “cachivache” στο κοινό, ένα είδος δηλαδή υπόμνησης. Με την ελπίδα αυτή η υπόμνηση να διατηρηθεί ανέπαφη στο υποσυνείδητο του θεατή και να τον  ευεργετήσει απρόσμενα, σαν μια ανέλπιστη έκπληξη. 

Έτσι λοιπόν αυτοί οι δημιουργοί δεσμεύονται να σας καταπλήξουν, αλλά και να σας συγκινήσουν. Τρομπέτες, τρομπόνια, κοντραμπάσα και άλλα μουσικά όργανα συνοδεύουν τους ζογκλέρ, τους ακροβάτες  και τους κλόουν σ’ ένα μαγικό ταξίδι στην σκηνή. Μια διαδραστική παράσταση, δοσμένη με αστείρευτο κέφι, για όλες τις ηλικίες και όλα τα γούστα.
Ακροβατικά κόλπα, ζογκλερικά, ζωντανή μουσική και άφθονο γέλιο.

Συντελεστές:
Ακροβάτες - ζογκλέρ:  
Μανώλης Καρυωτάκης
Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Αγγελική Μερεντίτη
Alvaro Ramirez Marquez
Αντωνία Σωτηροπούλου
Πολυχρόνης Τόμπορης
Χρύσα Τραϊκοπούλου. 

Μουσικοί: 
Βαγγέλης Κρητικός - κρουστά 
Σπύρος Μάστορας - κοντραμπάσο, τρομπόνι
Μιχάλης Στεφανίδης - κιθάρα, τρομπέτα, μεταλλόφωνο 
Φώτης Αθανασίου – τρομπόνι

Γενική είσοδος 10 ευρώ 

Προπώληση: 2109213310, www.viva.gr, artinfo.gr 

Τόπος: Θέατρο Ορέστη Μακρή, Χαλκίδα
Ημερομηνία: Δευτέρα 2 Ιουλίου
Ώρα: 21:00

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...